Jutros je na obnovljenom crkvištu Svetog Antuna Padovanskog na Gretvi tradicionalno služena misa na dan posvećen ovom svecu. Služio ju je župnik Bara i Zubaca Keljmend Spaći.
Crkvište se nalazi na mjestu gdje je nekada postojala stara crkva sa grobljem posvećena istom patronu, koja je, što je izuzetni kuriozitet, skupa sa župskim stanom, odlukom tadašnjeg nadbiskupa Carla Pootena srušena i korištena kao građevinski materijal za izgradnju katedrale Bezgrešnog začeća blažene djevice Marije 1857. godine. Bočni oltar u sadašnjoj katedrali BZBDM je prenešen iz stare crkve i posvećen je Sv. Antunu.
CrkviŠte je obnovljeno 2014. godine od strane vjernika Župe Stari Bar, odnosno vjernika iz Gretve povodom obiljeŽavanja jubileja – 925 godina Barske nadbiskupije, kako stoji na mermenoj ploči “u čast i na spomen svojih predaka”. Od tada do danas, misa se drži svake godine.
Župnik Spaći je istakao da je Sveti Antun Padovanski univerzalni svetac poštovan u mnogim zemljama, od rodne Portugalije do naših krajeva gdje su njegov kult širili franjevci. I u Barskoj nadbiskupiji je tako, jer gotovo da nema župe u kojoj crkva ili kapela nije posvećena ovom svecu. Njega poštuju i vjernici drugih religija. Župnik Barske nadbiskupije je takođe potencirao ulogu istoričara mr Ivana Jovovića u obnovi crkvišta, ali i u drugim aktivnostima katoličke crkve na ovim prostorima.
Crkva Svetog Antuna se pominje prvi put 1795. godine. Njena rekonstrukcija je uslijedila 1849, jer do tada zbog turske zabrane nije bilo dozvoljeno postavljanje krsta i zvona. Crkvu je 1857. obišao car Meksika – nadvojvoda Maksimilijan Habsburški, koji je, zgrožen uslovima u kojima se nalazi Barska nadbiskupija i neuglednošću crkve u kojoj je propovijedao njegov drug iz školskih dana nadbiskup Carlo Pooten, dao novac za gradnju katedrale Bezgrešnog začeća blažene djevice Marije u Gretvi.
Na groblju pored crkve su obavljane sahrane do 1888. godine, a tu su pokopani i crnogorski vojnici, poginuli 1877/78. u borbama za oslobođenje Bara od Turaka. Tu je sahranjen austro-ugarski konzul u Baru Niko Bradaš, o čemu i danas svjedoči kamena ploča, kao i barski katolici koji su izgubili život prilikom eksplozije džamije – katedrale Sv. Đorđa 1881. godine.
Po narodnom vjerovanju barskih katolika, od ovog crkvenog blagdana počinje ljeto.
