Juče je Ulcinj bio regionalni centar nostalgičnih emocija – nekoliko stotina posjetilaca uživalo je sa velikanima jugoslovenskog fudbala i u promociji filma “Ivanova igra”, posvećenom legendarnom igraču splitskog “Hajduka” Ivanu Gudelju.
Dan ranije, fudbaleri su stigli u najjužniji crnogorski grad iz svih krajeva bivše velike države. Dočekani su na ulicama uz pjesmu i bakljadu navijača. Slavilo se do kasno u noć.
Okupljanje je bilo u 11 sati u Palati Venecija u starom ulcinjskom gradu. Na terasi ovog hotela nestvarna slika za sve starije od 45 godina – za stolovima šampioni države, osvajači Kupa maršala Tita, reprezentativci čije su se sličice skupljale, a neke “plaćale” i po desetostrukoj cijeni… Svi u opuštenom razgovoru i uživanju u divnom sunčanom danu, odgovarajući na novinarska pitanja, praćeni fotoreporterima. U jednoj od takvih sesija za Radio Bar su iz Ulcinja “sa lica mjesta” govorili Ivan Gudelj, Enver Hadžiabdić, Miloš Bursać i Stanislav Karasi, dok su im sa susjednih stolova dobacivali Radanović, Baždarević, Šestić, Hadžibegić, Kustudić…
Radio Bar je bio jedini lokalni javni servis akreditovan za ovaj fudbalski spektakl.
Miloš Bursać 
Stanislav Karasi
Prvi dio dešavanja, predstavljanje tzv. “Ulcinjskog tima snova”, odnosno pristiglih gostiju, upriličeno je na Pristanu, u prisustvu nekoliko stotina posjetilaca iz Ulcinja, Bara, Podgorice… Velika bina na kojoj su se smjenjivali učesnici kulturno-umjetničkog programa postala je tijesna za sve fudbalske asove, toliko ih je bilo. Jednog po jednog, uz erupcije oduševljenja, predstavljao je novinar Nebojša Šofranac, a posebnu euforiju izazvao je novinar Milojko Pantić koji se okupljenima obratio riječima iz pozorišne predstave “Kralj Ibi”: “Dragi narode moj” i poručio kako “ovaj nestvaran dan, u kome se nemoguće pokazalo mogućim, mora biti poruka da ljubav može sve ujediniti”.
Ivan Gudelj 
Ivica Šurjak 
Faruk Hadžibegić 
Mehmed Baždarević
Emotivna obraćanja fudbalera, nekih i u suzama, vraćala su sjećanje na jedinstvenu fudbalsku jugoslovensku Prvu ligu, u tom trenutku petu u Evropi. Tako je Faruk Hadžibegić istakao da je Ulcinj skupio ljude iz jugo država “što ne bi uspjele ni Ujedinjene nacije”, Stanislav Karasi se prisjetio čuvenog gola protiv Grčke, Mirza Kapetanović i Radmilo Mihajlović su nastavili “peckanja” na nivou Željo – Sarajevo, Žarko Vukčević istakao kako pola igrača nije prepoznao jer se nisu vidjeli 30 godina, Dževad Prekazi pričao o prelasku iz “Partizana” u “Hajduk”, Dževad Šećerbegović o fenomenu tuzlanske “Slobode”, Milan Radović o vremenu kad je u dresu “Rijeke” bio dva puta najbolji strijelac lige, Ivica Šurjak o tome da timovi “velike četvorke” nikad nisu znali na kom stadionu će izgubiti bodove, “toliko je sve izjednačeno bilo”, Predrag Pašić otkrio da je bio “i bukvalno kostur ekipe” jer “ja sam imao 18 kila, i to kad sam mokar“, Dušan Pešić je govorio o Zoranu Simoviću, a Zoran Batrović o Fadilju Vokriju…
Stanislav Karasi 
Predrag Pašić 
Ive Jerolimov 
Nikica Cukrov
Nemoguće je nabrojati sve koji su se odazvali pozivu nevjerovatnog inicijatora ovog okupljanja Pavla Pepđonovića (čije je svako pominjanje imena ispraćeno višeminutnim ovacijama), jer su dolazili iz svih zemalja “od Vardara pa do Triglava”, ali i iz Belgije, Španije… Među gostima nije bilo samo fudbalera – tu je bio i Ivica Tucak, selektor hrvatske vaterpolo reprezentacije, Deni Lušić – zlatni olimpijac u istom sportu te zemlje, a iz Albanije je stigla jedna od najvećih fudbalskih legendi te zemlje – Rudi Vata, bivši igrač “Celtica”. Od domaćih igrača prisutni su bili braća Miročević, Dragan Guzo Vujović, Caco Ljumović, braća Vukčević, braća Bakrač, Mojaš Radonjić, Ranko Zirojević, golmani Đukanović i Leković…
Dževad Šećerbegović 
Milan Radović 
Milojko Pantić 
Dževad Prekazi
Čitavim višesatnim trajanjem ovog dijela druženja na nekoliko punktova besplatno su za sve učesnike i goste dijeljeni hrana i piće, jer se u događaj veoma aktivno uključila i TO Ulcinja i sva turistička zajednica grada.
Miloš Šestić 
Zoran Batrović
Drugi dio priče zbio se u ulcinjskom Domu kulture. Održana je promocija filma “Ivanova igra” u režiji Tomislava Žaje, posvećenog Ivanu Gudelju, nekada najboljeg mladom igraču Evrope, najmlađem kapitenu fudbalske reprezentacije i najboljem igraču Jugoslavije, čiju je karijeru hepatitis-B prekinuo u 26. godini, kada je imao dogovor za prelazak u “Real Madrid”. Karavanu fudbalera pridružili su se naknadno pristigli kapiten “Vardara” Kočo Dimitrovski i legenda skopskog kluba Vančo Balevski, zatim čuveni Miloš Drizić iz niškog “Radničkog” i “Crvene Zvezde”, ali i predsjednik FSCG Dejan Savićević. Među zvanicama su bili i ministri Vasilije Lalošević i Goran Đurović, predsjednik COK Igor Vušurović…
U filmu se pojavljuje mnogo lica, od Ivanove majke, preko komšija, saigrača, fudbalskih rivala, novinara, navijača… a opisana je čitava golgota koju je preživio ovaj sportista – od gubitka čitave karijere i mlade supruge do uloge ambasadora za hepatitis pri UN i selektora mlađih selekcija hrvatske reprezentacije.
Među govornicima na promociji bio je i Vasilije Lalošević – ministar sporta u Vladi CG, fascinirajući prisutne čitavim setom podataka iz emisije “Vreme sporta i razonode” sedamdesetih, govoreći kako su “na cijeni bile prave vrijednosti”, a čitava zemlja “živjela za sportske junake”. Dejan Savićević se prisjetio da je Gudelj bio jedan od njegovih idola: “Sa 16 godina sam bio rezerva u ‘Budućnosti’ i prekršio protokol jer nisam pošao u svlačionicu samo da bih na terenu vidio legende kakvi su bili Gudelj, Zlatko Vujović i Slišković“.
U uvodnom dijelu programa nastupio je barski duo Dina Kukalj – violina i Safet Drljan – harmonika, a u odjavi je KIC POP hor digao prisutne na noge pjevajući “Računajte na nas”.
Događaj je imao humanitarni karakter, jer su se novčana sredstva prikupljala za bivšeg igrača “Sutjeske” i “Budućnosti” Zorana Vorotovića, koji je 2001. godine doživio tešku saobraćajnu nezgodu, a danas živi kao podstanar u Podgorici. Iako na štakama, stigao je do Ulcinja.
“Ja sam poruka da se može pobijediti, i da se nikad ne smije predati. Mora se vjerovati”, poručio je s govornice, jedva govoreći od uzbuđenja Gudelj, prekidan skandiranjem kao nekada na Poljudu “Ivane, Ivane”.
Finalni dio druženja legendi nastavljen je do ranih jutarnjih sati u hotelu “Primavera” uz pjesmu i igru, u čemu je naročito prednjačila legendarna desetka “Želje” Mehmed Baždarević.
Fudbalski spektakl u Ulcinju je još jednom pokazao kako je sport univerzalni jezik spajanja ljudi, jer su se na bini i u publici, nošeni istom emocijom, našli ljudi razičitih vjera i nacija, ujedinjeni u poruku ljubavi, mira i zajedništva, jedinstva i jednakosti. Ili kako reče Milojko Pantić juče: “Nismo ni ovi, ni oni, mi smo građani svijeta”.
