Upravnik barskog Doma kulture i galerije “Velimir A. Leković”, profesor na Univerzitetu Donja Gorica, dr Milun Lutovac, gostovao je u petak u petom izdanju emisije “Priče s Baranima” Radio Bara. Govorio je o djetinjstvu u zgradi Pivnice i Drugoj osnovnoj školi, učenju u Gimnaziji u kojoj je njegov otac Maksim bio direktor, profesorskom stažu u istoj obrazovnoj instituciji, grafitu koji je osvanuo na fasadi njemu u čast, dramskom studiju “Trapezoid”, pisanju knjiga, slikanju… osvrnuvši se na specifičnosti Stare raskrsnice i Doma JNA sedamdesetih, te nepisanih pravila starotopoličkih ulica po kojima se “tačno znalo ko smije, a ko umije nešto da uradi”.
Poseban segment razgovora bio je koncipiran oko Milunovog prvog javnog likovnog nastupa na jugoslovenskom nivou, što mu je obezbijedilo fotografiju i članak u jednom od prvih brojeva “Barskih novina”.
„Priča je vezana za nastavnika likovnog obrazovanja Veljka Vujovića. On je prepoznao da postoji neki moj dar koji bi trebao da se prikaže na širem planu. U sekciju je pozvao mene, Igora Miloševića i Nenada Šoškića, mlađeg od nas. Odabrani smo, tog proljeća 1981, da učestvujemo na Republičkom takmičenju u pravljenju skulptura u pijesku na Maloj plaži u Ulcinju. U tom trenutku je nastavnik Veljko kao pedogog igrao na tri karte u vidu tri golobrada momka, i, ispostavio se, dobro naslutio ko ima talenta, još početkom osamdesetih. Danas je Igor ekspert za građevinarstvo, u krajnjem i kuća mu ga daje, a da ne pominjem Nenada Šoškića i njegove uspjehe na polju likovnog stvaralaštva”, rekao je dr Milun Lutovac.
On je bio pobjednik tog Republičkog takmičenja, pa je, skupa sa Igorom Miloševićem, učestvovao na Saveznom takmičenju „Biramo najljepšu skulpturu“ na beogradskoj Adi Ciganliji. Igor je, u konkurenciji nekoliko desetina mladih autora iz Jugoslavije, osvojio bronzanu medalju i nagradno putovanje u Beč i Budimpeštu. I Milun je bio visoko plasiran, ali nedovoljno za odličje.
„Igor je iza sebe imao porodicu u stručnom smislu, otac je bio poznati arhitekta. Napravio je jednu pumu, zaista veoma lijepo arhitektonski izrezanu, kao sfingu, postojanu, pa me nije začudio njegov visoki plasman. S obzirom da ja potičem iz porodice koja se više bavi literaturom, ja sam u pijesku predstavio staricu koja naslanja glavu na dlan i razmišlja. Međutim, moja skulptura je bila porozna, jer je njen smisao više bio u unutrašnjoj poruci nego u spoljašnjoj estetici. To takmičenje pamtim kao divnu avanturu, jer je to bilo moje prvo iskustvo s Beogradom, bez roditelja. Bili smo tamo kao neki mali borci, gladijatori sa rukama u pijesku, i nije isključeno da je upravo to uticalo na sve ovo što smo danas“, sjećao se Lutovac, ističući da je tada naučio da se „stvari jednostavno dešavaju s razlogom“.
„Istu stvar objašnjavam studentima na fakultetu – da ne postavljaju pitanje i da se ne bune zbog čega se nešto dešava, već je njihovo da otkrivaju uzroke i posljedice pojava, a ne zašto uopšte postoje. To je osnovno pitanje analize estetskih kategorija. U krajnjem, to je posao i nas koji se bavimo kulturom u Baru, da ustanovimo dalje korake definisanja grada“, istakao je Lutovac u emisiji „Priče s Baranima“.
Po njegovim riječima, „u priči koja se dešava u savremenom Baru nas treba da interesuje da li grad može da odbrani sebe, a da bude konkurentan“.
„Bar mora da sačuva tradicionalni, lijepi, ukorijenjeni život sa svim elementima koje ima, a da se pojavi u spektru savremenih velikih gradova. Moramo da zaronimo dublje i odbranimo suštinu grada autoritetima i naučnim skupovima, kao što to radi na jednostavan način, recimo, Ohrid u Makedoniji. Ohrid će uvijek biti Ohrid, kakav god da bude njegov plasman – tako i mi moramo da damo adekvatnu cijenu našem gradu na velikom svjetskom tržištu. Odličan posao na tom polju su uradili maslinari grada Bara, tako što su se pozabavili Starom maslinom, u namjeri da od nje naprave brend, a da je očuvaju. Ne smije da se izgubi identitet, kao što se desilo Budvi, pa čak i Kotoru koji su na pragu toga da postanu razglednice ili suvenir, nadam se da će Bar uspješno izbjeći tu zamku“, zaključio je dr Milun Lutovac.
