Svakog proljeća, širom barske opštine, naročito na ogradi duž Dvorca kralja Nikole, u barskom Polju, Šušanju, na putu ka Željezničkoj stanici, ili “starom džadom” od Krsti puteva do Pristana, najatraktivnije su bile ograde kraj kojih je bila zasađena ljubičasta glicinija. Opšte je mišljenje, ipak, da su nekada bile najatraktivnije one na ogradi Nadbiskupije na Biskupadi, a da je decenijama već najljepša grupacija glicinija ona pored kuće Jovovića, nekadašnje osnovne škole, u naselju Stara ambulanta.
Posebnu atrakciju za (sada veoma rijetke) prolaznike pored pruge koja vodi do Luke Bar je glicinija visoka nekoliko metara, koja živi u simbiozi sa stablom topole, koji ju je uznio u visine. Tik uz dvorište Jovovića, gliciniju niko ne dira već godinama, pa nesmetano raste i ukrašava ljubičastim cvijetom ovaj dio opštine.
Glicinija je biljka koju su Barani decenijama pogrešno zvali (i još uvijek pogrešno, ali sve rjeđe, zovu) jorgovan, iako oni čak ne pripadaju ni istim porodicama, a kamoli vrstama.
Glicinija pripada familiji mahunarki, a vodi porijeklo iz Kine i Japana. Veoma je robusna penjačica od koje se može formirati niže drvo sa gustom krošnjom ili se može jednostavno pustiti da raste kao i svaka puzavica. Može dostići visinu od 8 do čak 20 metara.
Širom Evrope, cvjeta obilno tokom maja i juna, ali se to kod nas desi znatno ranije, još u martu ili prvoj polovini aprila. Nekad se desi da cvjeta ponovo i u avgustu. Cvjetanje ove penjačice je veoma atraktivno, jer se padajući grozdovi pojavljuju prije listova koji ubrzo počnu da se razvijaju i svojom svijetlo zelenom bojom dodatno dekorišu izgled ograde.
Cvjetovi su veoma mirisni, a stablo vrlo zanimljivo jer se za samo nekoliko godina pretvara u pravo drvo, čvrsto, i krajnje interesantno ako se, dok je biljka mlada, umotava u spiralu.
Cvjetovi nekih sorti glicinije su jestivi (ove naše Barani jedu tj. sišu otkako ih ima), a neki narodi ih koriste i za proizvodnju vina. Doduše, postoje i sorte koje su otrovne jer sadrže glikozid koji je otrovan ako se unese u organizam i može izazvati mučninu, povraćanje i bolove u stomaku.
Glicinija je jedan od omiljenih cvjetova u Japanu (tamo je zovu fudži). Ovaj drevni cvijet se spominje u poeziji, kao i mnogim drugim istorijskim zapisima ove zemlje. Ashikaga cvijetni park u istoimenom gradu u Japanu zauzima više od 1000 metara kvadratnih, a u njemu se nalazi i jedno drvo glicinije koje se često naziva najljepšim na svijetu. Staro je 143 godine i formiralo “kišobran” od plavih cvjetova. U tom parku se nalazi i poznati 80 metara dugačak tunel od bijelih fudži cvjetova.
Obzirom da glicinija može da živi do 100 godina, pa i duže, što je više nego dug životni vijek za jednu penjačicu, dodijeljeno joj je i simboličko značenje besmrtnosti i dugovječnosti. U nekim mitologijama glicinija simbolizuje i ljubav, gracioznost, blaženstvo, strpljenje, izdržljivost, trajnost, te pobjedu nad teškoćama.
