Posljednjeg dana 2022. godine u Baru je preminuo Nebojša Neco Rajčić (68), muzičar, jedan od odličnih a nenametljivih autora crnogorskog rocka, gotovo četiri decenije žitelj našeg grada.

Karijeru je počeo u Podgorici, u vokalno-akustičarskoj grupi “Minior”, krajem 1973. godine. Vježbali su u Crnogorskom narodnom pozorištu na Maloj sceni, i u Domu omladine, i na repertoaru imali Rajčićeve autorske kompozicije i pjesmu “Kari Šabanovi” na tekst Lesa Ivanovića i muziku Bora Tamindžića. Iste godine učestvovao je na Titogradskom proljeću u konkurenciji pjevača zabavnih melodija.

Od 1974. godine, bend počinje da se bazira na rock muzici, a u isto vrijeme radi i vokalni kvartet pod istim imenom, koji je nastupao u pozorišnoj predstavi “Marko Kraljević Superstar”. Na tekst Sloba Milatovića, kompozicije je pisao Rajčić. Na Festivalu dramskih amatera Crne Gore u Bijelom Polju 1976. dodijeljena je prva nagrada za predstavu, Rajčić je dobio prvu nagradu za muziku, a nagrađeni su i tekst, režija i gluma. Kao solista, izvodio je uživo muziku u pozorišnoj predstavi “Nesumnjivo lice” Sloba Marunovića, ali se pojavljivao i na drugim “Dodestovim” prigodama, poput “Ponoćnog koncerta tri akustičara”, 1976. godine (Šobić, Milan Popović – Daniel i Rajčić).

“Miniori” (vokalna grupa) su 1976. učestvovali na manifestaciji Julske vatre na Lazinama, a kao rock bend učestvuju februara 1977. na prvoj Pop paradi u Baru, prvom skupnom koncertu rock muzike u državi. Marta iste godine, sviraju i na drugoj Pop paradi u Titogradu, a maja i na Titogradskom proljeću, rock pjesmu koja je govorila o gastarbajterima. Grupa se ubrzo raspala.

Nebojša Nešo Rajčić je nastavio da komponuje, ali za dječje festivale, bio je dobitnik nagrada na Titogradskom proljeću, a učestvovao je i u pokretanju slične manifestacije u Baru, gdje se preselio 1983. godine.

Sredinom osamdesetih postaje član narodnjačkog benda “Oaza”, grupe koja je na terasi sutomorskog restorana “13. jul”, ljeta 1986. lansirala trinaestogodišnju Svetlanu Cecu Veličković, i sa kojom je, tri godine zaredom, imala prve tezge u barskom naselju Utjeha, u kafani Rama Sulejmanovića. Prva autorska pjesma koju je pjevala buduća folk diva bile su upravo Rajčićeve “Oči zelene”.

Komponovao je i pjesmu posvećenu poginulom revolucionaru Ivu Novakoviću, koja je premijerno svečano izvedena povodom postavljanja njegove biste u Sutomoru.

Rajčić je, sa pokojnim Ismetom Kikijem Sulejmanovićem, otvorio 1987. prvi barski music-shop “Oaza”, u Ulici Jovana Tomaševića. Bila je to prva prodavnica te vrste na Crnogorskom primorju, u kojoj su se nosači zvuka mogli preslušati prije eventualne kupovine.

Rajčić je bio i član klape barskog KUD “Jedinstvo”, a neformalno je sa društvom u poznijim godinama volio zapjevati u klapi konobe “Špilja” u Starom gradu.  

Iza njega su ostale supruga Eva, kćerke Ivona i Mirjana, te sin Marko. Sahranjen je 2. januara na podgoričkom groblju Zagorič.