U Umjetničkoj galeriji „Velimir A. Leković“ večeras je, uz pjesme klape KUD „Jedinstvo“, otvorena izložba „Boka“ akademskog slikara Veljka Mihajlovića.
„Zaveden prirodnim ljepotama Boke Kotorske, Mihajlović pronicljivo promatra i likovnim jezikom tumači svjetlost u rađanju i smiraju dana, u punom zenitu kao i u dubini noći, koja u sebi sadrži sve boje i nijanse Mediterana. O čarima boja i svjetlosti Boke govori i legenda po kojoj je kraljica Teuta silazila na njenu obalu kako bi ukrala boju moru, za svoje oči“, kazala je istoričarka umjetnosti Katarina Gazdić Ilić.
Ona je istakla da autor tragom naturalističkog likovnog promišljanja oslikava sopstveni intuitivni odnos sa tajanstvenim bićem Boke Kotorske.
„Meditativnost Mihajlovićevih pejzaža prije svega se ogleda u umjetnikovom osjećaju za harmoničnu kompoziciju ili fimskim jezikom rećeno ’daleki total’, koji posmatraču nudi cjelinu mogućeg vidnog polja. Vješto biran, dominantni volumen planinskog masiva, koji se proteže po horizontu i spaja tiha prostranstva mora i neba, u dosluhu sa Hipnosom, bogom sna, tvori i spaja mozaik zagonetnog prostora Boke u neponovljivo jedinstvo. Susret sa njenom obalom, lajtmotiv je na radovima Veljka Mihajlovića i predstavlja zanimljivu sinergiju drevnog, koje još uvijek živi i tiho traje, i savremenog bitisanja, sa svim svojim novovjekovnim izazovima.
„Htio bih da vam se zahvalim što ste došli, a drugo, da kažem nešto što često ne govorim: ovakvu zgradu i ovakvu galeriju mnogo veći gradovi nemaju. Na sjajnom mjestu je odlična galerija, a naravno, i ljudi koji su u njoj“, kazao je Mihajlović.
On je zahvalio klapi KUD „Jedinstvo“ i zamolio ih da otpjevaju još jednu pjesmu.
Mihajlović živi i radi u Beogradu. Specifično za njega je što izlaže po ciklusima i samostalno. Do sada je imao 224 samostalne izložbe, od toga 58 u Beogradu, a osim u brojnim gradovima bivše Jugoslavije, izlagao je u i u Budimpešti, Atini, Čikagu, Torontu, Sofiji, Monci, Madridu…
