Položeno cvijeće u slavu žrtvama NOR-a

Predstavnici UBNOR-a i antifašista Bara na čelu sa predsjednikom Đurom Markovićem, položili su jutros cvijeće u Domu revolucije u znak sjećanja na pogibiju boraca Barskog gerilskog pokreta u Starom Baru i boraca Crmničke partizanske čete u Mukodolu 29/30.decembra 1941.

“Zbog epidemiološke situacije nijesmo u mogućnosti da obilazimo spomen obilježja, pa polaganje cvijeća obavljamo na mjestu gdje su upisana imena svih poginulih boraca na području Opštine Bar”, kazao je predsjednik UBNOR-a i antifašista Bara Đuro Marković.

Potom je, kako je istakao “sa posebnim pijetetom”, pročitao i imena poginulih boraca.

Vukčević Iva Nikola, rođen 3. novembra 1911. U Gluhom Dolu, završio je osnovnu školu, član KPJ od 1935. Nastanjen i živio u selu Čeluga-Bar. U julskom ustanku 1941. bio je član Sreskog komiteta KPJ i partijski rukovodilac u Baru, pripadnik barskog gerilskog odreda.

Kavaja Mihaila Vladimir Vlado, rođen 28. jula 1907. u Bartuli kod Bara, završio srednju školu, član KPJ od prije rata, jedan od organizatora ustanka u Baru jula 1941., pripadao barskom gerilskom pokretu.

Mirović Mitra Milić, rođen 1890. u Ublima-Kuči, nastanjen u Starom Baru.

Mićković Pera Radomir Rajo, rođen 1916.u Bezjovu-Kuči, nastanjen u Baru.

“Sva četvorica drugova, pripadnici NOR-a, uhvaćeni su od italijanskog okupatora, mučeni i živi bačeni u bunar u Starom Baru, 27.jula 1941. U starobarskoj tvrđavi, ispred bivšeg zatvora Tatarovica, na bunaru je postavljena spomen ploča, a na Gvozden Brijegu porodice su podigle zajedničku grobnicu  poginulim drugovima”, podsjetio je Marković.

U Mukodolu na Sozini 29/30.decembra 1941. poginuli su od,  kako je naveo Marković, italijanskih fašista i domaćih izdajnika:

Vučković Ivo rođen 4. avgusta 1908. u Popovićima u Baru. Bio je učitelj. Predratni čkan KPJ. U NOB od jula 1941.kao jedan od organizatora ustanka u Baru, prvi sekretar NOO tadašnje opštine Bar. U NOR-u poginuo mu je otac Marić i braća Ljubo i Špiro.Biblioteka i čitaonica u Baru nose ime Iva Vučkovića.

Čalović Branko, rođen 24. februara 1920.u Baru, član KPJ od 1940. U NOB od jula 1941. u Barskom gerilskom odredu. Poginuo kao pozadinski radnik. Bio je sekretar Opštinskog komiteta SKOJ-a. Jedna ulica u Baru nosi njegovo ime.

Dobrković Krsto, rođen 20. avgusta 1919. u Mačugama, član KPJ od 1941.U NOB od 1941 u Barskoj gerilskoj grupi, poginuo kao njihov pripadnik.

Milović Milo rođen 1888.u Banjanima kod Nikšića, bio pečalbar u Americi i dobrovoljac u balkanskim ratovima i Prvom svjetskom ratu, nastanjen u Čelugi-Bar. Poginuo u Sozini kao član Barske partizanske grupe.

Ostojić Petra Savo rođen 6.avgusta 1922, u Gluhom Dolu, član SKOJ-a od 1941. U NOB od početka ustanka. Bio je u Sozini u Crmničkoj partizanskoj četi.

Istog datuma 29/30.decembra u Sozini sa grupom partizana poginule su:

Kovačević Bura Stana rođena je1871. u Gluhom Dolu-Virpazar. Radila za NOP.

Kovačević Mila Milica rođena, 20.avgusta 1900. u Gluhom Dolu-Virpazar. Radila za NOP.

Kovačević Nikole Ljubica, rođena 8.decembra 1926. u Gluhom Dolu Virpazar, učenica osnovne škole. Radila za NOP.

Kovačević Nikole Desanka rođena 25.juna 1929. u Gluhom Dolu-Virpazar, učenica osnovne škole. Od 1941. radila za NOP.

Na planini Sozina podignut je spomenik sa imenima poginulih u borbi na Sozini 20.jula 1941. i Mukodolu 29/30 decembra 1941.

“Ovo je prilika i da se podsjetimo pogibije trojice- Tomaševića Dušana, Iva i Mila iz Gornjih Brčela, Rolović Toma i Stane sa dva sina Jovana i Nika iz Gornjih Brčela, pogibije sinova Dura Ulićevića iz Brijega, Branka, Nikole i Rista, pogibije trojice sinova Iva M. Jovovića, Dušana, Jovana i Marka. Ćerka Milica i sin Petar su nosioci Partizanske spomenice 1941. Potom, pogibije sinova Joka Orlandića, Blaža, Špira i Iva. Blažo je proglašen za narodnog heroja 1949. Osnovna škola u Baru nosi njegovo ime. Od posljedica maltretiranja u logorima su umrli Milo Orlandić i sinovi Petar i Jovan. Iz Dupila poginuli su Niko Crnčević, dva sina Đoko i Petar i kćerka Đilica. Iz Sotonića poginuli su otac Savo Stojanović i sinovi Jovan i Dušan. Jovan je proglašen za narodnog heroja 1952. Jedna ulica u Baru nosi njegovo ime. Iz Mačuga poginuli su sinovi Luke DobrkovićaMitar i Nikola i kćerka Jana. Sin Savo i kćerka Milosava nosioci su Partizanske spomenice 1941. Iz Limljana poginuli su otac Nikić Rado, sin Nikola i snaha Sokola. Od Klisića iz Limijana poginuli su otac Rade, sin Pavle i kćerka Dragica. Od Mila Klisića poginuli su sinovi Ljubo, Petar i Ljubova supruga Dragica”, naveo je Marković.

On je istakao da su spomen obilježja ovim herojima i herojinama ”trajno svjedočanstvo događaja i zaslužnih ljudi”.

“Ovo su obilježja slavne prošlosti, ali i poruka budućnosti koje imaju veliki značaj u njegovanju i razvijanju slobodarskih ideja i tradicije, naročito kod mlađe generacije. Oni govore o prošlosti, čuvaju od zaborava događaje i ličnosti koji se ne smiju zaboraviti. Iskazuju počast i zahvalnost onima koji se boriše, umriješe za našu, slobodu, mir i budućnost. Uloga naše Organizacije je da čuva slavnu tradiciju i tekovine naše NOB, da je afirmiše, jer  još uvijek fašizam nije iskorijenjen, naprotiv, svakim danom ga je sve više i više”, zaključio je Marković.

Share.

Comments are closed.