U okviru revizije prava na materijalno obezbjeđenje porodice, kao i posjete mjesnim zajednicima na teritoriji opštine Bar, stručne radnice Službe za materijalna davanja i pravne poslove u Centru za socijalni rad Bar (Dijana Miković, Azra Čindrak, Anita Adrović, Marina Šorović i Valerija Ivančević), kao i direktorica Centra Biljana Pajović, obišle su MZ Ostros.
Istog dana posjetile su i Bejta Curovića, jednog od predstavnika ove mjesne zajednice, sa kojim ovaj Centar kontinuirano sarađuje dugi niz godina, a sve u cilju pomoći mještanima Ostrosa. Curović ovom Centru često pruža podršku prilikom terenskih obilazaka, imajući u vidu da dugo radi u pošti, te poznaje gotovo svakog mještanina ovog kraja, pruža podršku u dijelu komunikacije sa licima koja govore isključivo albanski jezik, a obraća se i u ime građana kojima je potrebna pomoć.
„Ove godine, stručni radnici su u saradnji sa Curovićem mapirali lica starije dobi, kojima je bila potrebna pomoć u hrani, a imajući u vidu ograničenja u dijelu isplate jednokratne novčane pomoći uoči izbora (lokalnih, predsjednickih i parlamentatnih), pomoć, tačnije pakete hrane obezbijedila je humanitarna organizacija Caritas, čiji su predstavnici takođe obišli lica koja žive na teritoriji ove mjesne zajednice, a žive u teškim materijalnim uslovima“, naveli su iz Centra za socijalni rad.
U ovom trenutku, u čitavom Ostrosu ima samo devet korisnika prava na materijalno obezbjeđenje porodice. Kao razlog za takvo stanje Curović navodi problem migracija iz ovog kraja.
„U MZ Ostros živi sve manje ljudi, trenutno je između 600 do 700 stanovnika. Prije nešto više od deceniju je bilo i do 4 000 stanovnika. Većina njih pripada starijoj populaciji, a među njima mnogi su i ugroženi. Teško se živi, ovo je zapušten kraj“, istakao je Curović.
Na području Ostrosa nema nijedne fabrike, nema vode, česti su problemi i sa napajanjem strujom, mladi ljudi sve više gube nadu što se tiče zaposlenja, pa je mještana Ostrosa sve više u Americi nego u rodnom kraju.
Mlađe populacije u Ostrosu skoro da i nema, manje ih je od 20.
Curović navodi da je potrebno samo da se ulaže, da bi na ovaj način i država imala profit od ovoga. „Jedna nevladina organizacija posebno je favorizovala ovaj kraj, bilo je u planu pravljenje rute oko Skadarskog jezera, ali je teško, jer nema puta. Ovaj kraj je zona od posebnog interesa za razvoj turističke privrede, dio Skadarskog jezera od Virpazara do Ostrosa, a zatim i od Ostrosa do sela Ckla“, smatra Curović.
Mještane Ostrosa u ovom trenutku uglavnom čini populacija starije dobi, te je veoma mali broj djece u ovom kraju.
„Osnovna škola je imala 705 đaka, a sada ima 78 i to u devet odjeljenja – Tejani, Koštanjica, Bobovište, Centar, Arbnež i Ckla. Ove godine, koliko je meni poznato, samo četiri đaka pohađaju prvi razred“, navodi Curović.
Po računima za struju, u Ostrosu ima 906 kuća, jer on u pošti dobija 906 računa. „Može se negdje desiti da neka kuća ima i dva sata, ali mislim da ipak ima oko 900 kuća“, ističe on.
Na pitanje predstavnika Centra, čime se bave ljudi u srednjim godinama, Bejto navodi da je to uglavnom pojedina sadnja, pretežno je riječ o duvanu, luku – crnom i bijelom, sve zavisi od doba godine, ali kako u Ostrosu nema vode, nema čime ni da zalije.
Bejto navodi da ima humanih ljudi iz ovih krajeva, koji su se odselili za Ameriku, koji šalju pomoć, što je od velikog značaja za određenu populaciju koja živi u teškom siromaštvu.
„Zaključci ove posjete su da ovaj način komunikacije i sagledavanja problema, kao i direktan kontakt sa predstavnicima mjesne zajednice pokazaje odlične rezultate, jer često pojedina lica nijesu u saznanju koji oblici pomoći postoje, te da će se, na obostrano zadovoljstvo, ovaj vid saradnje i nastaviti“, zaključii su iz Centra.
