Baranin Vasilije Basarab, nekadašnji učenik Muzičke škole “Petar II Petrović Njegoš”, osvojio je prvo mjesto na svjetskom, online takmičenju u Milanu. To je treća nagrada u 2020. godini za ovog talentovanog umjetnika.
Basarab, sada učenik Umjetničke škole “Andre Navara” u Podgorici, potiče iz muzičke porodice, a tokom cijelog školovanja laureat je, niza priznanja.
“Muzika je moj život” ističe Vasilije, koji nakon završene srednje škole, planira da upiše Akademiju u Moskvi ili Beču.
Škola za osnovno muzičko obrazovanje u Baru, prepoznatljiva je kao rasadnik mladih talenata i vrhunskih umjetnika. Potvrđuje to i Vasilije Basarab, koji je nakon brojnih priznanja i “zlatnih lira” na domaćim i međunarodnim takmičenjima, u ovoj godini osvojio čak tri nagrade – prvu u Barleti, laureat u kategoriji srednjih škola i dobitnik specijalne nagrade za izvođenje kompozicije Rahamnjinova u Sremskoj Mitrovici, a prije dva dana i prvu na prestižnom online, svjetskom takmičenju u Milanu.
„Takmičio sam se sa djelima Betovena, Ravela i Skrjabina, jer sam se trudio da repertoar bude različit. Betoven, sa svojom ličnom olujom, bijesom i kontrastima u raspoloženju, Ravel sa španskim motivima, a Aleksandar Skrjabin oličava ruski duh- prostranstvo i rusku dušu. Spremao sam se dugo, i zadovoljan sam rezultatom“, kazao je za Radio Bar i Bar info Vasilije Basarab, koji potiče iz muzičke porodice. Njegovi roditelji, Aleksandar i Maja Basarab su muzički pedagozi, a sestra Darija Samofalova, poznata pijanistkinja. Ipak, u najranijem djetinjstvu nije bio zainteresovan za bavljenje muzikom.
„U početku me ova vrsta umjetnosti nije privlačila, ali roditelji, sestra i njihov rad, značajno su uticali na mene. Kada sam počeo sve više da slušam klasičnu muziku, ona me je u potpunosti očarala i zarobila. Roditelji su uvijek tu da me podrže, i sada slobodno mogu reći, ne samo da sam zavolio muziku, već me u životu ništa drugo ne interesuje, kao njen opijajući dah i ljepota“, ističe Vasilije.
Njegova majka mr Maja Basarab, profesorica u barskoj Muzičkoj školi, čiji su učenici tradicionalno uspješni na muzičkim takmičenjima, je i njegov mentor.
„Ovo nije moje prvo iskustvo kao majke pedagoga. Uzgajala sam i podigla divnu pijanistkinju, moju kćerku Dariju Samofalovu, koju poznaje ne samo crnogorska publika. Ona će uskoro imati koncert u KIC-u. Sa Darijom su bila i moja prva iskustva u radu sa sopstvenim djetetom, i mogu reći da je to najveća radost, jer ljubav se ovaploćuje kroz muziku, kroz ono što je najveće dostignuće ljudskog uma. Pratimo najveće umjetnike koji su nas kroz istoriju vaspitavali, na kojima odrastamo i na čijoj tradiciji obrazujemo našu djecu i učenike. Kao pedagog, mogu reći da je Vasilije izuzetan talenat, a to primjećuju i drugi profesori, kao i publika. On ima svoj pristup, svoje shvatanje istinitog, autentičnog teksta kompozitora, i sve to doživljava veoma duboko. Mislim da je zato njegovo izvođenje izrazito izražajno i snažno“, ssa ponosom priča profesorica Basarab.
Njen suprug, Vasilijev otac, Aleksandar Basarab, kao i Maja, završio je Konzervatorij u Odesi, svira harmoniku i profesor je dirigent.
„Sve to, kao što je kazao Vasilije, utiče na njega, jer okruženi smo stalno muzikom“, ističe mr Maja Basarab, koja se osvrnula na sadašnji težak momenat i za muzičare, jer im nedostaju, veoma neophodni, koncertni nastupi i susret sa publikom.
„Mi često, i u redovnim okolnostima, snimamo svirku i pravimo audio i video zapise, jer je to jedan od načina da pratimo izvođenje, uočavamo greške i u radu ih ispravljamo. Međutim, ova situacija nas je, kao i sve, uostalom, zatekla i veoma je teško. Lišeni smo mogućnosti da uživo nastupamo, što je veliki hendikep, jer “živo” izvođenje je nezamjenljiva interakcija sa publikom, i doživljaj. Najveće je blago podijeliti, na sceni sa publikom, ljepotu ove vrhunske umjetnosti. Nadam se da će se zdravstvena situacija stabilizovati, i da ćemo brzo biti u prilici da se sretnemo sa vjernim slušaocima“, kazala je profesorica Basarab.
Vasilije Basarab je stipendista Ministarstva prosvjete Crne Gore i Fonda za kvalitet “Za odličan pet”.
Nakon završene Umjetničke škole za osnovno i srednje muzičko obrazovanje “Andre Navara”, u Podgorici, upisaće Akademiju u Moskvi, Sankt Peterburgu ili Beču, a uz klavir, ljubav mu je, kao i njegovom ocu, Aleksandru, dirigovanje muzičkim ansamblima.
