Nakon Herceg Novog, Nikšića i Podgorica, i u Baru je večeras, u galeriji “Velimir A. Leković” otvorena izložbe printova originalnih djela Petra Lubarde iz ciklusa “Kragujevac 1941”.
Ciklus čini dio stalne muzejske postavke još od otvaranja Muzeja ”21. oktobar” u Kragujevcu, 1976. godine, odnosno od vremena kad je poznati slikar “cijeneći velike žrtve koje su pale prilikom zločinačke odmazde Njemaca-Nacista 1941. u Kragujevcu i kao umjetnik saosećajući sa patnjama koje su naši narodi podnosili vjekovima…” poklonio slike nastale u periodu od 1966. do 1968. godine. Originalni radovi nikada nisu napuštali Kragujevac.
“Ciklus ‘Kragujevac 1941’ sastoji se od 27 slika rađenih različitim tehnikama (tempera, ulje, akrilik, kazein i auto-lak i kombinovane tehnike, na platnu, kartonu, drvetu) i predstavljaju ‘jednu jedinstvenu kolekciju i nedeljivu celinu… One čine neku vrstu likovnog romana, na temu nečuvenog stradanja jednog grada i njegovih građana…’, kako sam Lubarda navodi u svom testamentu. Ovaj Lubardin ciklus, u snazi umjetnikovog jedinstvenog izraza, predstavlja duboko intimno saosjećanje sa žrtvama kragujevačkih stradanja i njegovo asocijativno viđenje Ijudske žrtve. U njegovoj umjetnosti odvija se borba sa mrakom, u težnji da ga magijskom činu otkrivanja tajne života, svojim slikarstvom osvijetli”, rekla je na otvaranju Katarina Gazdić Ilić, kustoskinja galerije “Velimir A. Leković”.
Izložbu je zvanično otvorila kustoskinja barskog Muzeja Draginja Radonjić.
“Svuda oko nas izviru djela prošlosti, milenijumski ostaci života, djela znanih i neznanih umjetnika. To su tihi svjedoci istorijskih tokova, epoha, progresa, muke i patnje čovječanstva. Pred nama su djela jednog velikog umjetnika, ali večeras prisustvujemo spoju umjetničkog slikarskog stvaralaštva i istorije. Prikazi istorijskih dešavanja kroz čovječanstvo na slikarskim platnima nisu rijetka. Istorija zapisuje događaje, istorijske epohe, a te životne procese često svojim bojama i pokretima četkica bilježe veliki slikari. Pikaso je svojom ‘Gernikom’ odao omaž Španskom građanskom ratu…
Svoj stav na patnju i na stradanja koja su se dešavala tokom Drugog svjetskog rata, a naročito podstaknut strašnim saznanjima o Kragujevcu 1941. godine, nije mogao zaobići ni slavnog Petra Lubardu. Ova djela nam govore o događajima, vremenu, ideologiji, o samom umjetniku. Podstiču na sjećanje na ljude i događaje. Ovo je plod ideoloških, filozofskih, estetskih i etičkih istraživanja i poimanja samog umjetnika. Ona nam pokazuju odnos umjetnika prema društvu, društvenim tokovima…
U ratnom, antifašističkom miljeu Lubardih slika bivamo uvučeni u procese slikarskog stvaranja, njegovih emocija, ljudskog bitisanja, Ijudskih grijehova, zločina. Ove slike nam omogućavaju da osjetimo određeni istorijski, ali i umjetnički trenutak, momenat”, rekla je Radonjić.
Po njenim riječima, “u ovom univerzalnom kosmičkom slikarskom okviru, Lubarda je pokazao da je neponovljiv, a njegov prikaz pokušajmo shvatiti kao upozorenje i apel da ne ponovimo strahote i patnje koje je prikazao i da se ovo što se desilo jednom davno na brdovitom Balkanu nikada ne ponovi”.
