Danas je na groblju crmničkog sela Popratnice sahranjena Olivera Mašanović, rođ. Bojić (55 god.), pjesnikinja i prozna autorka iz Bara.
Osnovnu školu je završila u Kraljevu, nakon čega se preselila u Bar, gdje je maturirala u Gimnaziji “Niko Rolović”. U svijet literature je, kao i dobar dio mladih autora toga doba, ušla pjesmama zastupljenim u zbornicima Udruženja književnika “Ars Antibari” – “Zvona ispod mora” (1993) i “Izgleda da će jugo” (1996).
Prvu samostalnu poetsku knjigu “Sa druge strane ljubavi” publikovala je 2006. godine u izdanju “Bosanske riječi” iz Tuzle, a 2008. za bjelopoljski “Pegaz” objavila specifičnu zbirku “Snovi od svile” sa 11 kratkih priča, koju je pratio i CD sa izborom deset pjesama autorke, koje je sama kazivala. Priče “Provincijalac” i “Una” bile su dramatizovane u Bosni i Hercegovini.
“Nije česta pojava da ženski rukopis u Crnoj Gori bude prozni mozaik, sastavljen od komadića naše zbilje i pramenova naših snova. Zapravo, malo je žena na ovim prostorima koje svoj put u umjetnosti, književnosti, krče kroz prozni izraz. Olivera Mašanović je jedna od rijetkih koja je, nakon veoma zapaženog poetskog opusa, svoj literarni dar okušala i u prozi. Ova proza je u literaturu transponovana percepcija naše svakodnevnice, autorka glumi vlastiti san i obrće načelo kontakta sa svijetom – što samo po sebi dovoljno govori, jer živimo u svijetu izokrenutih načela, zamjene teza, možda je najbolje reći – svijetu krivotvorstva“ – ocijenio je svojevremeno Suljo Mustafić, tada književni kritičar “Barskih novina”, na promociji zbirke “Snovi od svile” u hotelu “Princess”.
Njena priča “Tajna uspavane doline” bila je među odabranima za zbirku “’Nevidbog”, publikovanu povodom prvog Regionalnog festivala fantastične književnosti – “Refesticon” u Bijelom Polju 2013.
Olivera Mašanović je sarađivala kao gostujući novinar sa Radio Barom, “Novim barskim novinama”, magazinom “bARS” i “Ars Poetica”. Pisala je i književne kritike.
