Program obilježavanja Dana opštine Bar – 24. novembra, počeo je sinoć izložbom “Najljepše su pjesme tebi ostale (Prve četiri decenije barskog pop-rocka)”, koja prati jedan od važnih segmenata kulturne istorije i urbanog identiteta grada. Fotografijama su ispraćeni svi barski muzički bendovi i pojedinci i važni momenti u njihovom postojanju, od 1953. do 1991. godine. Autor izložbe je književnik i novinar Željko Milović, prepoznatljiv, između ostalog, i kao autor prve monografije o crnogorskoj pop-rok muzici i jedan od osnivača NVO Mediteran Multimedia, čiji je projekat finansiran sredstvima Opštine Bar na konkursu za nevladine organizacije.
Izložba je naslovljena stihom kultne pjesme Gorana Pejovića Gule “Ja još uvijek mrzim decembar”. I zahvaljujući “Katapultu”, ali i drugim barskim sastavima – “Stela”, “Zlatne školjke”, “Veseli dječaci”, “Sinovi mora”, “Ajkule” i drugih, ostalo je lijepo muzičko sjećanje, koje upotpunjuje urbanu i kulturološku scenu našeg grada u prošlosti.
“U tu muzičku priču, na neki način, sam i lično involviran, jer je moj otac svirao u prvom Zabavnom orkestru pedesetih godina, šezdesetih su to radile komšije, sedamdesetih je grupa ‘Napokon’ vježbala u stanu iznad mene, a kasnije sam se i ja oprobao u muzici. Puno je ljudi učestvovalo u stvaranju barske pop-rok scene. Oni su tada u svojoj sredini napravili veliki iskorak, jer nije bilo jednostavno u ono vrijeme nositi dugu kosu ili minđuše. Mnogi od njih više nisu sa nama, a ovo je prilika da ih se sjetimo. Na 28 tabli je predstavljeno četrdeset godina, sve do 1991. – prelomne godine u kojoj je nestala velika država, i u kojoj su dotadašnji obrasci ponašanja i norme vrednovanja u svim sferama života, pa i muzičkoj, čak i najuočljivije, prestali da postoje. Zavladala je simplifikovana muzička slika, koja se, u konačnici, manje ili više mutirana, zadržala do danas”, kazao je autor Željko Milović, koji je istakao da je prvi put jedna opština u Crnoj Gori prepoznala važnost svoje urbane note i na neki način pomogla da se verifikuje urbana scena grada.
Mihajlo Miško Dobrković (78 godina), bio je član prvog barskog trija koji je imao električnu gitaru, “Stela”. Osnovan je 1958. godine.
“U sastavu smo bili Nija Karađuzović – gitara, vokal, Slavko Radović – bubnjevi i ja, koji sam, na žalost, jedini živ. Krenuli smo iz velikog siromaštva i još većeg entuzijazma da stvaramo ‘Stelu’, opsjednuti prvenstveno italijanskom muzikom. U početku smo sami pravili instrumente i snalazili se, dok nismo došli do pravih. Organizovali smo brojne žurke i muzičke događaje, čak kao ‘Zlatne školjke’ i učestvovali na Gitarijadi u Budvi. Bilo je to lijepo vrijeme koje su obilježili nezaboravni doživljaji”, kazao je za Radio Bar i Bar Info Dobrković, koji, kako kaže, i danas ponekad uzme gitaru u ruke, ali samo za svoju dušu i uski krug prijatelja.
Odmah poslije zemljotresa nastala je poznata grupa “Ružin trn”, koja je Bar postavila na muzičku mapu Jugoslavije. Autorske hard rock kompozicije dovele su ih do poznatih festivala, a Božidar Nikolić Čarli za njih je napisao pjesmu “Kadinjača” sa kojom su osvojili nagradu na zaječarskoj Gitarijadi.
Vokal Zoran Veljić, poznatiji kao Sančo, ispričao je svoja sjetna sjećanja, izražavajući i žal što “Ružin trn” danas nije dovoljno zastupljen u crnogorskim medijima.
“Mi smo najduže opstali – šest ili sedam godina, a nastali smo na prijedlog vojnog muzičara Džibija Ibrahimbegovića. Sa nama su bili Novak Brajović i Pero Purlija, a vježbali smo u garaži Slavka Nikočevića Ćira koji je svirao prateću gitaru. Već u prvoj postavi imali smo 15 autorskih pjesama, nastupali u Domu kulture i drugim gradovima. Poslije odlaska Džibija, iz Nikšića je došao Savo Perović i u njegovom periodu je bila najozbiljnija i najradnija atmosfera. Tada smo već napravili nekoliko emisija na TVCG, imali koncerte prilikom dolaska Titove štafete, nastupali na festivalima širom Jugoslavije. Zvanično, bend je završio rad koncertom na Gitarijadi u Titogradu 1986. godine, kada smo, kao specijalni gosti, svirali isključivo svoje pjesme četrdesetak minuta. Bila je to najbolja svirka, a razišli smo se upravo kada smo mogli najviše da damo, rezignirani što nismo uspjeli da snimimo ploču”, ispričao je, između ostalog, popularni Sančo.
Najpoznatija i najdugovječnija barska pop rock grupa je “Katapult”, koja se proslavila prepoznatljivim Gulinim tekstovima u kojima su opjevane barske ulice, naši oriđinali, mirisi topoličkih pločnika…
“Fasciniran sam ovim događajem i zahvaljujem se Opštini Bar, autoru, i svima koji su doprinijeli da do ovakve izložbe dođe. Ovo je prvi put u Crnoj Gori da se organizuje nešto što je pečat i ovjera rada nas, muzičara. Malo je ljudi koji se bave muzikom, a da su izašli iz tog svijeta, jer muzika je jedna nit koja veže cijelog života”, istakao je na otvaranju ove postavke Goran Pejović Gula.
Izložbu izložbom “Najljepše su pjesme tebi ostale (Prve četiri decenije barskog pop-rocka)” otvorila je potpredsjednica Opštine Bar, mr Tanja Spičanović.
“Kroz istoriju pop rock scene u Baru ispričana je priča o načinu na koji je grad rastao i sazrijevao, o ljudima koji su živjeli uz muziku, uz nju stasavali i razvijali urbani identitet svog grada. Zato je istorija prvih četrdeset godina pop rock muzike u Baru važan segment njegove kulturne baštine koju Željko Milović, kao nenadmašan hroničar svog doba, čuva i afirmiše. Sve ove fotografije dočaravaju nevjerovatan zanos i entuzijazam brojnih aktera bogate muzičke scene, izazivajući nostalgiju i živo budeći duh tog vremena. Događaji, ljudi, instrumenti, način odijevanja, stihovi i rime, melodije koje se ne zaboravljaju, emocije koje preplavljuju, sve su to konture jednog doba obilježenog bogatstvom stvaralaštva”, kazala je potpredsjednica Spičanović.
Publika ovu zanimljivu i jedinstvenu izložbu, u galeriji “Velimir A Leković” može pogledati narednih desetak dana.
