Na današnji dan, prije tačno četvrt vijeka, u 19:50, udarom projektila na Crni Rt kod Sutomora otpočelo je NATO bombardovanje Savezne Republike Jugoslavije.
Crni Rt, ponta tri kilometra udaljena od Sutomora ka Nehaju, te noći je pogođen sa tri rakete. Plamen se vidio nekoliko kilometara daleko. U napadu nije bilo poginulih, ni povrijeđenih. Druga pogođena kota je bila neposredno na ulazu u barsku opštinu iz pravca Ulcinja, iznad tunela Belveder.
Nakon granatiranja, na ulicama skoro da i nije bilo prolaznika, a većina naših sugrađana kraj TV aparata pratila je zbivanja na prostoru Jugoslavije. Odjeljenje za odbranu Bar ovlastilo je Radio Bar da obavještava građanstvo o početku i prestanku vazdušne opasnosti. Počelo je reemitovanje programa Radio Crne Gore, uz emitovanje jedino “Barske hronike” i oglasa u redovnom terminu. Program Radija Crne Gore je prekidan samo u slučajevima obavještavanja o početku i prestanku vazdušne opasnosti.
Odmah nakon bombardovanja, terenska ekipa Radio Bara obišla je Crni Rt i razgovarala sa komandirom jedinice zadužene za ovaj vojni objekat. Radio Bar je prvi od medija bio na licu mjesta i uspostavio kontakt vojnika i njihovih porodica. Dežurna ekipa u studiju održavala je vezu sa bolnicom i službom hitne pomoći. Oko ponoći terenska ekipa je obišla i Bar Radio.
Predsjednik Skupštine opštine Bar Borislav Lalević održao je iste noći sastanak sa predstavnicima političkih partija, zastupljenim u opštinskom parlamentu, povodom aktuelne političke situacije. Dato je saopštenje za javnost, u kome se prioritet daje očuvanju mira, razuma i vjerske i nacionalne tolerancije.
U danima koji su uslijedili, građani Bara su bili u prilici da svakodnevno vide prelijetanja aviona NATO alianse, sirene su redovno označavale početak i prestanak vazdušne opasnosti, posebnu psihozu su izazivale netačne glasine o mogućem bombardovanju Luke, ali je malo ko koristio na brzinu adaptirana i osposobljena skloništa.
Život se u gradu relativno brzo vratio u prividnu normalu. U mjesecima trajanja NATO intervencije, više hiljada izbjeglica stiglo je u Bar sa Kosova i Metohije, prekinut je željeznički saobraćaj na pruzi ka Beogradu, bila je na snazi kontrola uplovljavanja brodova u barsku Luku koja je služila i za dopremu humanitarne pomoći, ali je na samom početku iz nje dejstvovano oruđima protivvazdušne odbrane ka NATO avionima… Održavani su protesti protiv bombardovanja, organizovane potrage za palim avionima (ispostaviće se, nakon lažnih informacija), a Crni Rt je gađan još nekoliko puta (28. aprila, 29. aprila, 30. aprila, 27. maja…).
Bombardovanje Jugoslavije okončano je 10. juna, usvajanjem Rezolucije 1244 Savjeta bezbjednosti UN, nakon čega je uslijedilo povlačenje vojske i policije sa Kosova i Metohije i ulazak međunarodnih vojnih trupa. U SRJ je, za 11 nedjelja, prema nezvaničnim izvorima poginulo oko 2.500 civila i oko 1.000 vojnika i policajaca. U Crnoj Gori je stradalo 10 osoba, a najveća tragedija dogodila se 30. aprila 1999. u mjestu Murino, kada je poginulo šest civila, od kojih troje djece, a četvoro ljudi bilo je povrijeđeno.
Podsjetimo, u vrijeme NATO intervencije na Saveznu Republiku Jugoslaviju zvanična Podgorica bila je neutralna. Iako je Savezna vlada već u kasnim noćnim satima 24. i 25. marta proglasila vanredno i ratno stanje, Crna Gora je odbila da prihvati tu odluku. Avioni Alijanse iz baze Avijano su uglavnom prelijetali preko teritorije Crne Gore na putu prema Srbiji i Kosovu, a njihova meta su tek sporadično uglavnom bili vojni ciljevi Vojske Jugoslavije u Crnoj Gori.
