Članovi DDDK “Luka Bar“, koji su dragocjenu tečnost dali preko sto puta (Arso Popović, Rajko Joličić, Rajko Joličić, Boro Keilj, Stojan Trajković, Marko Ivović, Ivica Bokan, Perica Đurišić, Nikola Unkašević, Milorad Čarapić i Slobodan Knežević), 15. decembra održali su okrugli sto u cilju preduzimanja mjera za unapređenje dobrovoljnog davalaštva.
Zaključke, koji se odnose na postojeće stanje i probleme koji postoje već duže vrijeme i koji za posljedicu imaju smanjenje broja dobrovoljnih davalaca krvi, dostavili su predsjednicima Vlade, Republike i Skupštine Crne Gore.
Društvo postoji 50 godina, i kroz njega je prošlo više od 10.000 davalaca. Novac za funkcionisanje obezbjeđuju preko opštinskog konkursa za NVO, a nemaju ni svoje prostorije. Davaoci ističu da bez pomoći Luke Bar ne bi mogli da funkcionišu.
Oni ističu da je u zemljama EU dobrovoljno davalaštvo podignuto na nivo nacionalnog programa, a aktivnosti se odvijaju u okviru Crvenog krsta. Postojeći Zakon o obezbjeđivanju krvi ne smatraju dobrim osnovom za organizovanje dobrovoljnog davalaštva.
Davaoci podržavaju propagandne aktivosti u kojima poznati umjetnici i sportisti promovišu ovu humanitarnu aktivnost, ali smatraju da to nije dovoljno. Potrebno je, smatraju oni, ozbiljna propagandna aktivnost u svim društvenim sredinnama, kao i međusobna saradnja instuticija nadležnih za dobrovoljno davalaštvo (Ministarstvo zdravlja-Zavod za transfuziju-Crveni krst). Posebno ističu da je potrebno motivisati ljekare da budu davaoci promotieri, te da zdravim pacijentima preporuče da daju krv.
Lokalne zajednice treba da pokažu odgovornost za život i dravlje svojih građana tako što će se i formalno obavezati da snose troškove dobrovoljnog davanja krvi, jer se to obezbjeđuje za njihove građane-smatraju davaoci.
Oni smatraju da treba unaprijediti zakonodavni okvir i kao uzor uzeti Sloveniju i Hrvatsku. Podsjećaju da su davaoci koji su dali krv više od 100 puta u Sloveniji počasni građani, a u Zagrebu oni koji besplatno daju krv preko 20 puta, imaju besplatan prevoz.
Ukoliko nadležni organi ne preduzmu ono što je neophodno, potrebno je obratiti se za pomoć Svjetskoj zdravstvenoj organizaciji i Međunarodnom Crvenom krstu, jer nam je pomoć stvarno potrebna-ističu davaoci.
Oni podsjećaju da smo svi dužni da mlade učimo humanosti, a to se najbolje čini ličnim primjerom. Stoga pozivaju sve ljude da se pridruže i postanu dobrovoljni davaoci krvi i osjete “veliko ljudsko zadovoljstvo svakim činom davanja krvi kojim se jednom čovjeku spašava život ili pomaže da ozdravi“.
