Na današnji dan, 5. avgusta 1940, uspostavljena je komercijalna vazdušna linija između Bara i Beograda, via Podgorica. Prvi avion na ovoj turi poletio je u ranim jutarnjim satima iz glavnog grada Kraljevine Jugoslavije.
Vazdušna linija između Bara i Beograda bila je novi krak avionskog saobraćaja kroz Zetsku banovinu, jer se radilo o nastavku već postojeće trase Beograd – Podgorica. Saobraćajna veza sa primorjem bila je zamišljena kao idealna za bogati sloj beogradskog javnog i privrednog života koji bi njome dolazio na ljetovanje, ali su pokretači računali i na privrednike i trgovce koji su imali zastupništva svojih firmi na Crnogorskom primorju.
Za liniju Bar – Beograd se naročito bio zauzeo ban Zetske banovine Božidar Krstić, u čemu su ga pomagali generalni direktor “Aeroputa” Tadija Sondermajer i rukovodstvo barske Opštine.
Firma koja je na sebe preuzela ovu avionsku liniju bila je “Aeroput”, jedna od najčuvenijih evropskih vazdušnih kompanija toga doba. Osnovana je 1927. godine, a na prvi let na liniji Beograd-Zagreb krenuli su godinu dana kasnije. Ubrzo je »Aeroput« postao članica Internacionalne vazduhoplovne asocijacije IATA, da bi u tridesetim pokrenuli redovne linije od Beograda do Graca, Beča, Soluna, Skoplja, Sofije i Budimpešte. Liniju Beograd-Sarajevo-Podgorica “Aeroput” je otvorio još 1930. godine, a 1938. ta linija je produžena do Tirane.
U vrijeme pokretanja linije ka Baru, “Aeroput” je uspostavio i avionsku vezu sa Varšavom, Pragom, Parizom, Londonom, Amsterdamom, Minhenom i Berlinom. Najatraktivnije su bile sezonske ture za one sa dubokim džepom do Dubrovnika, Venecije, Milana i Torina, a linija ka Crnogorskom primorju trebala je da bude mini-pandan ovakvim letovima.
Na dan otvaranja linije priređena je velika svečanost u Baru. Aerodrom na Velikim livadama (današnji prostor između naselja Sokolana i Luke) je bio okićen zastavama, a u ogromnoj masi naroda bili su i predsjednik Opštine Jovan Nikezić, Stevo Vukotić – direktor gimnazije, slikar Petar Lubarda, načelnik Sreza Prelević, Marko Popović – apelacioni sudija iz Podgorice, učitelj Petar Vukčević i mnogi drugi.
Tačno u 10:15 na podgorički aerodrom je stigao avion sa putnicima iz Beograda. Doputovali su, pored Sondermajera, i izaslanik vojnog vazduhoplovstva i komandant VI vazduhoplovne baze pukovnik Svetozar Dimitrijević, pa saobraćajni inspektor “Aeroputa” Matija Hođer, generalni inspektor “Aeroputa” Miodrag Paunović i predstavnik beogradskog Radija Marković. Pilot je bio Vladimir Striževski, inače, šef pilota “Aeroputa”. U drugom avionu, kojim je pilotirao inž. Dimčović i koji je istovremeno krenuo, zauzeli su mjesta dopisnici beogradskih listova i domaće štampe, dok su beogradski novinari sa sekretarom “Aeroputa” Guberevcem dan ranije doletjeli u Podgoricu i odmah nastavili za Bar.
Evo kako je let vidio novinar “Zetskog glasnika”: “Let je trajao nepunih 15 minuta. Slike su se brzo mijenjale, rastojanje je bilo toliko malo, a brzina aviona toliko velika da putnik skoro nije u stanju da pogledne lijevo i desno, a već avion klizi po novom barskom aerodromu. Aerodrom je dobro uređen i potpuno osposobljen za sletanje i uzletanje, a za ovu zgodu je bio još i ukrašen zelenilom i zastavama, kao uostalom i sve kuće Starog i Novog Bara”.
Lockheed – Elektra 10 
Spartan Cruiser
Nakon što su na barski aerodrom na Velikim livadama sletjela dva aviona marke “Spartan Cruiser” i “Lockheed – Elektra 10”, sa putnicima, uslijedio je svečani dio otvaranja, u okviru koga su govorili predsjednik barskog “Turističkog društva” Jagoš Popović, ban Zetske banovine Božidar Krstić i generalni direktor “Aeroputa” Tadija Sondermajer.
Ubrzo je priređen svečani ručak, na kome su besjedili inž. Blagota Radović, Mitar Popović i Mihailo Rajković, nakon čega su avioni s putnicima uzletjeli sa barskog aerodroma i odletjeli za Podgoricu i Beograd.
Ubrzo je u crnogorskoj i srpskoj štampi objavljen red vožnje na liniji Beograd-Bar, via Podgorica. Polazak iz glavnog grada Srbije bio je u 9 sati, dolazak u Podgoricu u 10:15, odlazak za Bar u 10:25, gdje se slijetanje očekivalo oko 10:40. Odlazak sa mora je bio u 10:50, dolazak u Podgoricu u 11:05, odlazak u 11:30, i dolazak u Beograd u 12:45. Karta od Bara do Beograda ili obratno koštala je 700 dinara (sa popustom samo 393), a na liniji Podgorica-Bar ili obratno 150, sa popustom 80 dinara.
Elegantna beogradska buržoazija je jednom nedjeljno slijetala avionom u Bar – iskupala bi se i avionom sjutradan krenula za Beograd.
Na žalost, na ovoj liniji nije bilo očekivanog broja putnika i drugog transporta, te je, kao nerentabilna, ubrzo ukinuta – funkcionisala je samo do 14. septembra. Aerodrom na Velikim livadama (kod današnje Sokolane) bio je ujedno i posljednji otvoren u Kraljevini Jugoslaviji prije njenog sloma.
