Pažnju čitalaca privukla je prošlonedjeljna foto-priča o održavanju prvog Plivačkog maratona, 10. septembra 1980. godine. Uz pomoć Vaska Miloševića, jednog od organizatora i utemeljivača manifestacije, danas će biti riječi o drugom plivačkom maratonu, koji je održan “u čast 13. jula i 40-ogodišnjice revolucije”, 13. jula 1981. godine.

Organizator manifestacije bio je ponovo opštinski SIZ obrazovanja, kulture i fizičke kulture, a inicijator neumorni prof. Vasko Milošević, referent ovog opštinskog tijela. Na čelu SIZ-a tada je bio Vuko Đurišić, a predsjednik IO Jovan Nikezić. Maraton koji je započinjao ispred hotela “Sozina”, a završavao na gradskoj plaži oivičenoj parapetom, zvanično je otvorio legendarni sportski radnik Drago Prelević.

U organizaciji su, kao i godinu ranije, bili i Rade Puco Perović (direktor OOUR “Domaći turizam”, pokrovitelj manifestacije), Jovan Nikezić, Vuko Đurišić, dr Žarko Ivanović, Branka Boljević, Branko Ivanić, Radoš Ljaka Mićković…

Plivače su pratili patrolni čamci, barski ribari i turistički brodovi, a na sutomorskoj rivi svirala je bleh-muzika.

Iako se očekivao novi veliki dvoboj prošlogodišnjeg pobjednika Ratka Orlandića i drugoplasiranog Milorada Raičevića, desilo se iznenađenje. Njih dvojica su dugo vodili, a onda ih je sustigao mlađani Beograđanin Radoslav Miljković. Stalno je povećavao vođstvo i na cilj stigao sa tri minuta prednosti, odnosno 96 minuta plivanja od Sutomora do Bara.

Orlandić i Raičević su bili drugi i treći, a novine su zabilježile “vrijedan pažnje rezultat 50-ogodišnjaka Dragoja Mandića iz Beograda koji je na cilj stigao deveti”. Maraton je ponovo isplivala i Slavica Seka Labović (jedina ženska učesnica prvog maratona), dok je druga prijavljena takmičarka odustala.

Maraton je pratilo nekoliko hiljada kupača i gledalaca, a nagrade koje je obezbijedio OOUR „Domaći turizam“ uručene su u restoranu „Amfora“ u Šušanju.

Profesor Vasko Milošević danas ističe da je osamdesetih grad živio za sport, te da je ideja o pokretanju maratona prihvaćena sa oduševljenjem.

“Samo pominjanje imena ljudi koji su bili bitni za organizaciju, a veoma su značajni za istoriju našeg kraja, dovoljno govori sa kakvom se ozbiljnošću pristupalo manifestaciji. Početkom osamdesetih, održavani su i fudbalski turniri, ulične trke, sporta je bilo svuda… Sa današnje distance, kad pogledam te plivačke maratone i potencijal koji smo imali, jedino mogu da žalim što sve ove generacije barskih plivača i nesuđenih vaterpolista nisu imale uslove za treniranje. O bazenu se priča decenijama, a nikako da se počne gradnja, ko zna koliko ćemo talenata ispustiti dok to bude realizovano”, kaže prof. Milošević.